سوزن بخیه ایمپلنت

سوزن بخیه سه قسمت دارد:

تعویض
بدن
نکته

چندین نوع سوزن بخیه وجود دارد که از لحاظ طول ، اندازه ، شکل نوک و نحوه پیوند سوزن متفاوت است.

 

پس از کشیدن دندان و کاشت ایمپلنت باید محل آن به خوبی توسط سوزن های مناسب بخیه زده شود.

در نخ نخ یا نخ اتمی (یا بدون آسیب) ، سوزن به دو روش وصل می شود:

متناسب با فشار
لیزر

هیچ تفاوتی در پایداری آنها بین این دو روش وجود ندارد.

مشخصات سوزن بخیه ایمپلنت

بدنه سوزن بخیه ایمپلنت باید صاف باشد. اگر سطح مقطع گرد باشد ، سوزن می چرخد ​​یا پیچ می شود. نوک سوزن بخیه بسته به نوع استفاده می تواند متفاوت باشد.

نوع سوزن برش برای بافت های خشن و آتروفی غیر آسیب زا مناسب است. به منظور به حداقل رساندن آسیب بافت ، سوزن های بسیار تیز به نام برش معکوس پیشنهاد می شود. شکل سوزن ممکن است مستقیم یا خمیده به درجات مختلف باشد. برای جراحی های لثه (پریودنتال) ، 1/4 سوزن مناسب است.

طول سوزن بخیه از نوک سوزن تا انتهای سوزن (روی قوس سوزن) محاسبه می شود. مناسب برای بخیه های بین دنده ای در ناحیه خلفی با طول سوزن 1-2 تا. این روش همچنین می تواند در ناحیه قدامی با یک سوزن 5-6 انجام شود.

یک سوزن 3-4 میلی متر برای بستن رها شدن باکال کافی است. برای ضخامت درج عمودی سوزن داخل بافت (که برای جلوگیری از پارگی بافت لازم است) ، باید از سوزن با کمترین آسیب استفاده شود.

سوزن مناسب برای بخیه زدن بعد از کاشت ایمپلنت برای مدیریت بافت نرم در ایمپلنت فوری ضروری است که توسط دکتر ایمپلنت انجام میشود.