انجام پیوند استخوان برای ایمپلنت

چه روش هایی برای افزایش حجم استخوان وجود دارد؟

3 راه برای افزایش حجم استخوان وجود دارد:

استخوان سازی (القای تشکیل استخوان).
استخوان سازی (ایجاد ماتریس برای رشد استخوان).
انجام دهید (ایجاد برش در استخوان و نصب پیچ و جدا کردن دو انتهای استخوان).
GBR
پیوند استخوان با عروق پایه.

 

انواع پیوند استخوان برای ایمپلنت وجود دارد که طبق نظر متخصص ایمپلنت یک روش مناسب انتخاب می شود.

مورد اول یا القای پوکی استخوان ، هنوز در مرحله آزمایشگاهی است و توسط پروتئین های تشکیل دهنده استخوان (BMP) انجام می شود.

ناراحتی بیمار در مواردی که ناحیه مغز استخوان در دهان است کمی آزار دهنده است ، اگرچه با مسکن ها قابل رفع است. اگر تجربه و مهارت های متخصص ایمپلنت کافی نباشد ، مشکلات حسی مانند ضربه به عصب آلوئولار تحتانی ممکن است ایجاد شود.

مشکلات حسی بعد از برداشت استخوان

چه حسی بعد از برداشتن استخوان مشکل دارد؟ 1 تا 2٪

بعد از برداشتن استخوان راموس چقدر حسی مشکل دارد؟ 1 تا 2٪

بنابراین برداشتن استخوان از ناحیه چانه باید با دقت و توسط متخصصان مجرب و به طور کلی بهتر از راموس استخوانی انجام شود. کیفیت استخوان در هر دو منطقه مشابه است ، اما می توان بیشتر راموس را از استخوان تهیه کرد و خطر آسیب عصبی کمتر است.

در موارد برداشتن استخوان از تاج ایلیاک ، درد لگن شایع ترین مشکل درد موقتی است و در 5٪ موارد دائمی است ، بنابراین بهتر است تا حد امکان از جذب استخوان خودداری شود.

در موارد تجدید مجدد استخوان ، ناراحتی بیمار تقریبا صفر است. از دست دادن بخشی از پیوند و حل آن همیشه می تواند اتفاق بیفتد ، با احتمال حدود 1.2٪ در حالی که از بین رفتن کامل پیوند حدود 1.2٪ است.

پیوند استخوان در روش ایمپلنت فوری برای کاشت دندان نیز انجام می شود.

کاشت کاشت در فک بالا و پایین بازسازی شده چقدر موفق است؟

حدود 5٪ (کمی کمتر از موفقیت کاشت در استخوان خود شخص) ، اما بهتر است برای پیوند استخوان از ایمپلنت های باکیفیت مانند (Stroman Swiss) استفاده شود.

جذب استخوان پیوندی در سال اول بیشتر است و در سالهای بعد بسیار کاهش می یابد. میزان برداشت بر حسب ناحیه استخوان متفاوت است ، به عنوان مثال در مواردی که استخوان ایلیاک پیوند زده شده است ، میزان جذب از 2٪ تا 5٪ خواهد بود.

در مواردی که پیوند قشر محکم و محکم باشد ، در آینده کمتر خواهد بود. در موارد پیوند ، همیشه باید تعداد بیشتری از بدن برداشته شده و پیوند زده شود تا پس از تجزیه و تحلیل به حد لازم برسد. اگر از استخوان خود شخص استفاده می شود ، ما به شدت توصیه می کنیم از بلوک های قشر سلول استفاده کنید.

استخوان های اسفنجی به تنهایی یا وعده های استخوانی به تنهایی قابل استفاده نیستند زیرا در برابر فشارها مقاومت نمی کنند (فشار لثه یا پروتز موقتی قابل جابجایی) و کاملاً تخریب می شوند و بهتر است از مش تیتانیوم استفاده شود. .

در مواردی که فک پایین کاملا آتروفیک و تحلیل شده باشد ، کاشت کوتاه ممکن است اولین انتخاب باشد و برای پیوند استخوان بسیار ترجیح داده می شود.

به طور کلی دو روش در زمان کاشت در منطقه پیوند وجود دارد:

در مرحله اول ، پیوند نیز می تواند همزمان با پیوند کاشته شود. این روش معایب و مزایای آن را دارد. کاشت با پیوند استخوان زمان درمان و دوره دندانپزشکی بیمار را کوتاه می کند. اما احتمال جوشکاری ایمپلنت نیز کمی بیشتر است.
اما هنگامی که کاشت پس از 1 تا 2 ماه در استخوان پیوند کاشته شود ، پیوند رگهای خونی دارد و احتمالاً کاشت جوش داده شده و از کیفیت بهتری برخوردار است.

زمان کاشت در استخوان پیوند شده:

به طور کلی حداقل 1 تا 2 ماه (طبق بهترین متخصص ایمپلنت) لازم است.

میزان موفقیت ایمپلنت در استخوان پیوند شده

پیوند استخوان های کاشته شده در بازسازی شده های فک بالا ، میزان موفقیت پایین تری نسبت به کاشت های فک پایین بازسازی شده دارند. این در مورد فکهای کاملاً بدون دندان بود. در مورد آرواره هایی که دارای دندانهای متعدد هستند ، هیچ تفاوتی بین موفقیت کاشت بین دو فک وجود ندارد. میزان موفقیت کاشت در استخوان بازسازی شده استخوان فک پایین نسبت به استخوان ایلیاک بیشتر است. در استخوان پیوند یافته ، هر چه طول کاشت طولانی تر باشد ، موفقیت کاشت بیشتر می شود. سن بیمار هیچ تاثیری در موفقیت ایمپلنت ندارد. مردان از موفقیت کمی در پیوند برخوردارند.